Onderzoek naar lood in drinkwater

Te veel lood in drinkwater kan schadelijk zijn voor de gezondheid. Hoe zit het precies en wanneer is onderzoek nodig?

Het kraanwater in Nederland is van hoge kwaliteit, veilig om te drinken en een gezonde keus. Als er in een gebouw oude, loden leidingen of juist nieuwe kranen en leidingen aanwezig zijn, kan het echter voorkomen dat er te veel lood in het drinkwater zit.

De aanwezigheid van lood in drinkwater blijkt schadelijker dan eerst werd gedacht. Bij ongeboren kinderen, fles-gevoede zuigelingen en kinderen tot en met zeven jaar kan dit leiden tot een lager IQ. Volwassenen die veel kraanwater drinken dat te veel lood bevat, lopen het risico op nierschade of een licht verhoogde bloeddruk.

Voor nieuwe waterleidingen wordt in Nederland geen lood meer gebruikt. Oude leidingen worden zoveel mogelijk verwijderd en vervangen door koperen of kunststof leidingen. Uit nieuwe leidingen en kranen kan wel tijdelijk lood vrijkomen.

Het testen van lood in drinkwater is niet altijd nodig. Wel raden we het aan in de volgende gevallen:

• In woningen die gebouwd zijn vóór 1960. Ook als de woning is gerenoveerd. Vaak blijven op lastig bereikbare plaatsen namelijk leidingen van lood achter.
  
• In nieuwbouwwoningen die enkele maanden zijn bewoond. We adviseren het water na een half jaar nogmaals te testen, om er zeker van te zijn dat het water loodvrij is.
  
• Als er kleine kinderen in de woning wonen.
  
• Bij overgevoeligheid voor lood en/of zware metalen.

As Bêste voert onderzoek naar lood in drinkwater uit voor zowel bedrijven, (overheids)organisaties als particulieren.

Er zijn meerdere methodes om de aanwezigheid van en het gehalte aan lood in drinkwater te testen.
Alle methodes zijn erop gericht om vast te stellen of de aanwezige concentratie lood onder de grenswaarde van 5 microgram per liter water blijft.

1. De watermonster-methode
   Dit is de bekendste methode, waarbij de norm NEN-ISO17295 als uitgangspunt geldt. Voorafgaand aan het onderzoek moet het water acht uren hebben stilgestaan. De monsters worden in een laboratorium geanalyseerd en de resultaten zijn zeer nauwkeurig.
   
2. De teststrip-methode
   Dit is de snelste methode, via een teststrip in een beker met kraanwater. Aan de hand van de verkleuring van de strip wordt bepaald of het drinkwater lood bevat. Nadeel van deze methode is dat de test slechts een indicatie van de hoeveelheid lood aangeeft.
   
3. De fotometrische methode
   Bij deze methode wordt aan een speciale vloeistof in een reageerbuis drinkwater toegevoegd. De buis wordt vervolgens in testapparatuur geplaatst. De voordelen van deze methode: het resultaat is direct af te lezen en de concentratie lood in het drinkwater wordt exact weergegeven.

Bij As Bêste maken we gebruik van de fotometrische methode.